Marieke en John wilden elkaar eeuwig beminnen
Vandaag schijnt de zon volop. Gezien de tijd van het jaar is dat overigens niet zo opmerkelijk. Ik wil het echter graag als een hoopvol teken zien voor een goede start van het SCHIP-traject. Vandaag gaan we terug naar het moment waarop Johan en Marieke niemand anders dan elkaar voor eeuwig wilden beminnen. Wat vonden ze nu zo aantrekkelijk aan elkaar? Wie wil beginnen om eens terug te gaan naar dat beslissende moment?
De aanpakker
Er ontstaat even een grappige situatie omdat ze bijna tegelijk beginnen te praten. Marieke ‘wint’ het echter van Johan en ik leg direct de link naar haar copingstijl: de aanpakker! “ Het was gewoon zijn betrouwbare en rustgevende uitstraling zijn zachte blik en dan die woeste bos krullen dat ik als een blok voor hem viel”. “En ik voor jou” gaat Johan verder. “Jouw vrolijkheid, spontaniteit en energie en eerlijk gezegd natuurlijk ook, het klinkt wat banaal maar ik zeg het toch, ik vond dat je prachtige billen had”. Ik denk even een moment van verbondenheid te bespeuren en benoem dit. Het is en blijft iedere keer ontroerend wanneer we in fase 1 (Samenkomen), teruggaan naar dit moment.
Verbroken verbinding
Ontroerend omdat, wat er ooit vanzelfsprekend was en er al zo lang niet meer is, weer even mag zijn. Het draagt ook bij aan het herstel van de verbroken verbinding waar we in de SCHIPaanpak voortdurend naar op zoek zijn: waar kunnen ze elkaar weer vinden? De tragiek is vaak dat datgene wat men zo aantrekkelijk vond in het begin van de relatie, in een later stadium verwordt tot de grootste ergernis. De rustige uitstraling van Johan is inmiddels, in de perceptie van Marieke, vervormd tot ‘dodelijk saai’. De spontaniteit van Marieke blijkt, in de ogen van Johan, de ‘diepgang van een surfplank’ te bevatten. Het effect daarvan op hun voorbije relatie zal gaandeweg de SCHIPaanpak duidelijk worden. Dat het daar over moet gaan laat zich raden.
Hij heeft een ander
Ik besluit, voordat we verder gaan, nog terug te komen op de uitspraak van Marieke tijdens de intake: “hij heeft een ander”. Hoewel de aandacht voor de onderliggende rouw thuishoort in een andere fase vind ik het relevant om vandaag hier even stil te staan bij deze definiëring. Daar heb ik de verliescirkel bij nodig omdat die zo beeldend laat zien in welke verschillende fases van rouw de partners zich kunnen bevinden en wat hiervan het effect is. Kortweg ziet de verliescirkel er als volgt uit: De eerste fase is die van de kennismaking ofwel het maken van contact. Dan ontstaat er de gehechtheid aan elkaar waaruit intimiteit en seksualiteit groeit. Onontkoombaar komt er ooit een moment dat er, door scheiding of de dood, afscheid van elkaar moet worden genomen. Een gezonde reactie op het verlies van een betekenisvolle relatie is de rouw die hierdoor ontstaat. Op enig moment gaan we betekenis geven aan datgene dat verloren is gegaan en zijn we weer in staat een nieuw contact dan wel een nieuwe verbinding aan te gaan.
De ideale scheiding, of toch niet?
Ik leg aan Johan en Marieke uit wat ik bij hen denk te zien. Hun scheiding is gezamenlijk en in goed overleg ingezet. Je zou kunnen zeggen ‘de ideale scheiding’. Ze ondernamen nog veel samen als gezin. Ze waren verbonden in het afscheid nemen van hun liefdesrelatie. Zo was Johan bijvoorbeeld nog beschikbaar voor allerlei klusjes rondom hun voormalige woning, ondernamen ze als gezin nog het nodige met elkaar en konden ze samen de zorg voor hun beider kinderen zowel praktisch als emotioneel delen op elk moment van de dag. Nadat Johan een andere relatie kreeg is de situatie echter ingrijpend veranderd. Deze nieuwe relatie vergt al zijn aandacht en tijd. Dat resulteert in een drastisch afname van de vanzelfsprekende beschikbaarheid voor Marieke. Marieke voelt zich hierdoor begrensd. Daar waar ze ooit samen stonden, in de verliescirkel, staat Marieke nu alleen. Dat kan voelen als verraad en in de steek gelaten worden. Omgekeerd is voor Johan de reactie van Marieke ‘hij heeft een ander’ niet te volgen.
De kinderen mogen haar niet zien
Ik vraag ze of ze zich hierin herkennen en dat wordt beaamd. Marieke reageert emotioneel: ”maar dat hoeft toch niet te betekenen dat mijn kinderen die vrouw maar meteen moeten accepteren en ik het normaal moet vinden dat zijn aandacht voor het gezin verdwenen is. Ik vind dat Johan alles uit zijn handen heeft laten vallen omwille van dat mens. Van goed vaderschap is echt niks meer over. Dat hij mijn kinderen blootstelt aan die puberale verliefdheid, want dat is het, vind ik niet te pruimen”. Ik kijk naar Johan die in elkaar lijkt te krimpen door Marieke’s felle reactie. Hij veert op: “Ze zou ook eens verder kunnen kijken dan haar neus lang is. Maar ik ben bang dat ze hiertoe niet in staat is”.
De ex-partner relatie centraal
Het is heel verleidelijk om nu in te gaan op de vraag of hier wel dan niet sprake is van slecht vaderschap. Als dit ze zou helpen was ik hiertoe over gegaan. In deze fase, waarin er nog onvoldoende duidelijk is waar hun relatie is gaan schuiven en waar de pijn van het verlies aan raakt, heeft dit echter weinig zin. Daarbij gaat het in de SCHIPaanpak niet over de kinderen maar staat de ex-partnerrelatie centraal, daar moet het over gaan. Tot slot van deze eerste sessie van fase 1 bespreken we hoe we omgaan met de komende periode. De zomervakantie dient zich aan. Dat betekent dat we pas over vier weken verder kunnen met het traject. Ik wijs ze nogmaals op de afspraak dat we vanaf nu altijd de ander in alle mails en appcontact in cc zetten. De huiswerkopdracht: ”waar is jullie relatie gaan schuiven en wat heb je gedaan met de signalen?” blijft van kracht.
Samen de schouders eronder
Ik wens ze een fijne vakantie en veel wijsheid toe. “Houd de moed erin en wees trots op jezelf dat je dit samen aan durft te gaan” zeg ik bij de deur.
Aan mijn gevoel dat dit wel eens een succesvol traject gaat worden ontbreekt het niet. Helaas ben ik slechts degene die het faciliteert. Marieke en Johan zijn degenen die hun schouders er onder moeten zetten…
Ik vraag of deze informatie, voor dit moment, voldoende basis biedt om een afspraak te maken om Fase 1 te kunnen starten. Johan en Marieke stemmen hiermee in.
-Tineke Rodenburg-